Rob
Toen Rob Weterings (26) op uitnodiging van zijn tante een dag meeliep in het verzorgingstehuis waar zij werkte, was hij verkocht. "Het contact dat ik hier met de mensen had, vond ik prachtig. Vooral met een groep mensen met dementie maakte ik heel gemakkelijk een connectie. Dat triggerde mij om de zorg in te gaan."
Rob besloot een opleiding tot Helpende te volgen en stroomde later door naar Verzorgende IG. Na vijf jaar bij een particulier zorgbedrijf gewerkt te hebben, kwam de vacature voor het hospice bij Avoord voorbij. "Dat was het moment dat ik wist: dit wil ik doen." Zijn eigen ervaring met ziekte - hij heeft zelf kanker gehad - speelt hierin een belangrijke rol. "Het maakt dat je meer inlevingsvermogen hebt en de ander beter begrijpt."
Voldoening uit het werk
Rob haalt enorm veel voldoening uit zijn werk in de zorg, vooral vanwege het betekenisvolle contact met mensen in een kwetsbare fase van hun leven. "Op het moment dat mensen op sterven liggen, heeft de familie vaak veel vragen. Het is waardevol dat je vanuit je rol steun kunt geven en kan zorgen voor een mooie en respectvolle momenten." Het meest bijzondere van zijn werk vindt hij dat hij mensen echt kan helpen, zelfs in de kleinste dingen. "Bijvoorbeeld door het herstellen van contact tussen familieleden die jarenlang geen contact hebben gehad. Dat geeft het gevoel dat je écht iets bijdraagt."
De momenten die Rob altijd bijblijven, zijn de momenten waarop nabestaanden hem bedanken voor zijn steun. "Laatst kwam ik de partner van een jongere patiënt tegen in de supermarkt. Ze vertelde hoe dankbaar ze was voor mijn hulp en de gesprekken die we hadden. Dat soort momenten zijn heel speciaal."
‘De zorg is intens, maar het werk voelt als een roeping’
Het werk in het hospice is emotioneel zwaar. "Je krijgt gemiddeld met vier overlijdens per week te maken. Dat doet iets met je", vertelt Rob. "Het werk is intens, maar het voelt echt als een roeping." Toch zorgt hij er ook voor dat hij momenten van rust en ontspanning pakt. "Als je een paar weken vakantie hebt en er overlijdt even niemand in je omgeving, dan merk je pas hoe fijn het ook is om even adem te halen. Dat is net zo belangrijk in dit vak."
Soms is het zwaar, maar je bent wel écht van betekenis
Als man in een vrouwenwereld
Rob is een van de weinige mannen op zijn afdeling, en dat merkt hij. "Ja, ik mis toch wel écht de mannen!”, lacht hij. “Hoewel het met mijn vrouwelijke collega’s ook altijd leuk is, is met een mannelijke collega erbij de sfeer toch anders." Hij benadrukt dat mannen in de zorg hard nodig zijn, vooral voor de dynamiek in het team. “Die wordt echt anders als er mannen bij zijn. Dat is goed.”
Rob wil andere mannen dan ook graag aanmoedigen om ook voor de zorg te kiezen. "Er heerst een misvatting dat de zorg waarin ik werk alleen maar gaat over billen wassen en poep opruimen. Het is zoveel meer. Een groot deel van het werk draait om sociaal contact met de patiënten en hun families." Daarnaast benadrukt hij dat mannen echt verschil kunnen maken, juist door hun praktische instelling en fysieke kracht. "Het is een prachtig vak dat je echt moet voelen en ervaren."
Ben je benieuwd naar jouw mogelijkheden bij Avoord? Bekijk het hier.