Lotte
Als kind was ze al zorgzaam. Viel er iemand op het schoolplein? Dan was Lotte de eerste die met een nat doekje aan kwam hollen. Toch koos ze niet meteen voor een baan in de zorg. Lotte werd schoonheidsspecialiste en pedicure, trouwde, kreeg twee kinderen en richtte zich op haar gezin. Tot haar jongste bijna vier was en ze voelde: ik wil iets doen dat er écht toe doet. Ze stapte over naar de zorg en vond bij Avoord haar plek.
Lotte begon met een leerwerktraject tot verzorgende IG. Niet altijd makkelijk, wel goed te doen. “Het was investeren in tijd, maar ik heb er geen moment spijt van gehad.” In de jaren die volgden werkte ze op vaste locaties van Avoord, met vaste roosters. Tot haar dochters actief begonnen te voetballen en de avonden en weekenden met het gezin schaarser werden. “Samen avondeten met z’n vieren, dat is voor mij belangrijk. Daarom besloot ik over te stappen naar de flexpool van Avoord.”
Vrijheid, verbondenheid en variatie
In de flexpool bepaalt Lotte zelf wanneer ze werkt. Ze kiest bewust voor ochtend- en middagdiensten, zodat ze thuis kan zijn voor haar gezin. De vrijheid bevalt haar goed, maar minstens zo fijn vindt ze de afwisseling nu in haar werk. “Ik kom op verschillende locaties en merk dat ik dat juist heel leuk vind. Ik kan met iedereen opschieten, voel situaties goed aan en zorg dat mensen zich fijn voelen.” Tegelijkertijd is ze realistisch. Niet elke werkdag is makkelijk. Niet elke bewoner ligt je meteen. “Maar daar ligt voor mij juist de uitdaging. Hoe zorg ik ervoor dat we elkaar wél vinden? Ik heb voor mezelf de uitdaging gemaakt om met elke bewoner connectie te maken. En dat lukt me eigenlijk altijd. Ik kom lachend binnen, ben vrolijk. Als ik wegga hoor ik vaak: ‘Jij mag vaker komen.’” Ze glimlacht: “Ja, dat raakt me.”
Van betekenis zijn, ook in verdriet
Soms is het werken in de zorg intens, weet Lotte ook. “Ik kwam vaak bij een echtpaar thuis. Op een dag was de man overleden. Toen ik op die locatie kwam, zei een collega: ‘Wil je nog even bij haar langs?’ Op het moment dat ik binnenkwam, pakte de dame mijn handen vast en wilde me niet meer loslaten. Op zo’n moment weet je waarvoor je dit werk doet.”
Lotte herinnert zich ook een bewoonster die na een herseninfarct haar ontbijt niet meer kon maken. “Dat werd altijd voor haar klaargemaakt in de keuken, maar dan zat zij alleen aan tafel, met haar rug naar je toe. Ze kon moeilijk praten en dat maakte communiceren op dat moment lastig. Dus ik ging tegenover haar zitten met alle ontbijtspullen op tafel. Zij vertelde me wat ze wilde, en samen maakten we het klaar. Zo had ze het gevoel dat ik echt tijd voor haar nam.” Dit soort kleine dingen maken in de zorg het verschil, weet Lotte. “Een hand op iemands schouder of even blijven zitten bij het douchen. Aandacht. Daar draait het om. En dat vind ik mooi.”
Samen zorgen, samen sterk
Inmiddels werkt Lotte zeven jaar bij Avoord. “In de flexpool heb je geen vaste collega’s. Maar langzaamaan ken je iedereen wel op de afdelingen. We werken allemaal met hetzelfde doel: goede zorg verlenen.” Als flexer voelt ze zich daarmee toch onderdeel van het team. “Soms hoor je wel eens dat vaste collega’s twijfelen over de flexers, maar uiteindelijk zeggen ze bijna altijd na mijn dienst: ‘Lotte, bedankt dat je er was’. Ik bedank hen ook altijd, voor het fijne samenwerken. Je hebt tenslotte toch hetzelfde doel. En zo’n klein gebaar maakt echt even het verschil.”
Hier lees je meer over Verzorgende IG bij de flexpool en ontdek of het ook bij jou past.
‘Ik zorg met een lach, waar ik ook ben’
