Ilona’s droom wordt werkelijkheid: een contacthond bij Avoord
Ilona Schalk jaagt haar droom na: een contacthond in huis voor de bewoners van Avoord. Met een groot hart voor zorg én dieren weet Ilona als geen ander wat voor geluk een hond ouderen kan brengen. “Een hond geeft echt het gevoel van thuis. Veel mensen hebben thuis ook een hond. Avoord is het thuis van onze bewoners, dus daar hoort een hond ook bij.” Met die wens trok Ilona alles uit de kast om de bewoners voor te kunnen stellen aan een nieuwe Avoord collega: contacthond Kees.
Ilona, medewerker dagbesteding, vertelt: “Tijdens mijn ontwikkelgesprek met mijn manager Esther kwam het al ter sprake dat ik graag een opleiding wil doen voor een contacthond.” Ilona gaat op onderzoek uit en komt uit bij een stichting voor contacthonden – die blijkt failliet te zijn. “Poef, daar gaat mijn droom. Maar als je iets écht wil moet je gewoon doorzetten. Ik kwam uit bij een opleiding voor contacthonden, maar hier moest je zelf een hond voor aanschaffen. Hoe ga ik dat doen?” Alsof het zo heeft moeten zijn komt er een nestje met labradoodles op Ilona’s pad, dus Ilona gaat weer terug naar haar manager Esther.
“Je hoeft mij niet uit te leggen dat dieren heel erg van betekenis kunnen zijn voor ouderen,” vertelt Esther van Meer, zorgmanager op locatie Het Anbarg. “Ilona’s plan voldoet aan alles waar we bij Avoord voor staan – lef tonen, samen, het levensgeluk van ouderen bevorderen en ook het werkplezier van de medewerker. Daarom hebben we besloten om er gewoon voor te gaan.”
Ilona en Esther gaan samen bij het nestje kijken en doen ook wat testjes om te bepalen of Kees geschikt is voor het werk als contacthond. Wanneer Esther en Ilona overtuigd zijn, fluistert Esther tegen Ilona: “We gaan het doen!” Ilona’s geluk kan niet op en een week later woont Kees bij haar thuis.
Op 22 juli 2024 heeft Kees zijn eerste dag bij Avoord en gaat hij met Ilona mee naar de dagbesteding. Hij is nog maar een pup, maar brengt de bewoners meteen warmte, gezelligheid en onvoorwaardelijke liefde. “Als Kees er is hebben de bewoners gelijk iets om over te praten,” vertelt Ilona. “De bewoners reageren heel goed op Kees, ieder op hun eigen manier. Bij de ene bewoner mag Kees op schoot, de ander vindt het gewoon leuk om naar Kees te kijken.” Naast vrolijkheid kan Kees ook juist voor rust zorgen wanneer een bewoner dat nodig heeft. “Soms gaan Kees en ik samen met een bewoner naar buiten voor een kwartiertje rust. Even lekker in de buitenlucht zitten en Kees aaien, dat werkt echt ontspannend,” legt Ilona uit.
In januari 2025 beginnen Ilona en Kees aan de opleiding. “Dan gaat Kees ook leren om te helpen bij onbegrepen gedrag en het signaleren van bijvoorbeeld angst en pijn,” vertelt Ilona.
Esther voegt toe: “We gaan dan ook criteria vaststellen voor bij wat voor cliënten Kees heel erg van waarde kan zijn. Ilona en ik houden nauw contact over Kees om hem zo goed mogelijk in te kunnen zetten voor onze bewoners. En natuurlijk over het welzijn van Kees, want ook dat is voor ons allemaal heel belangrijk.”